Adres e-mail:
Jednym z bardziej kontrowersyjnych trendów dietetycznych jest produkt pozyskiwanych z kokosów – olej kokosowy. Przemysł wykorzystuje orzechy kokosa na kilka sposobów, dzięki czemu na półkach sklepowych widzimy wiórki kokosowe, wodę kokosową, a także istotny komponent kuchni tajskiej, czyli mleczko kokosowe. Jaka jest wartość żywieniowa tych produktów i dla kogo będą wskazane?
Napój sprzedawany pod nazwą wody kokosowej jest stosowany jako izotonik. Ma niską wartość energetyczną (19 kcal/100ml), dostarcza aż 250 – 300 mg potasu na 100 ml produktu. Poza tym jest źródłem wapnia (24 – 32 mg/100ml) i magnezu (7 – 30 mg/100ml). Zawiera średnie ilości chloru, sodu, siarki, miedzi1,2,3,4.
Zawartość tłuszczu w produkcie jest znikoma, a najwięcej kwasów tłuszczowych występuje w formie nasyconej1,2,3,4. Woda kokosowa zawiera w sobie związki roślinne, które mogą być pomocne w walce z nowotworami5.
Mleczko kokosowe to zupełnie inna bajka. Mleczko kokosowe dostępne w sklepach pochodzi z przetwórstwa spożywczego. Dostarcza aż 197 kcal/ 100 gramów produktu, pochodzących przeważnie z nasyconych kwasów tłuszczowych. Jest bogatym źródłem potasu (2230 mg/100ml), magnezu, wapnia i kwasu glutaminowego6.
Na początku trzeba kokos pozbawić łupiny i przepołowić na pół, aby dostać się do miąższu. Z niego wytwarzane są wiórki kokosowe m.in. przy pomocy suszenia i rozdrabniania. Wiórki kokosowe są bardzo kaloryczne, ponieważ dostarczają aż 606 kcal/ 100 gramów produktu6.
Te kalorie pochodzą w większości z tłuszczów nasyconych (≈ 57%), a także średnich ilości węglowodanów (≈ 27%) i niewielkiej zawartości białka (≈ 6%). Wiórkom nie można odmówić wartości zdrowotnych. Dostarczają sporo potasu, wapnia, magnezu, fosforu, błonnika, kwasu foliowego i aminokwasów (głównie kwas glutaminowy i asparaginowy)6.
Olej kokosowy nie zawiera aminokwasów (białka), ani węglowodanów czy błonnika. Składa się z samych tłuszczów, z czego większość stanowią kwasy nasycone (laurynowy, mirystynowy). 100 gramów oleju to około 862 kilokalorii. Według oznaczeń technologicznych zawiera znikome ilości witaminy K i E6.
Wszystkie produkty z kokosa mogą być z powodzeniem wykorzystywane przez środowiska sportowe. Woda z kokosa jest dobrym izotonikiem, a pozostałe produkty stanowią bogactwo energii, aminokwasów i przede wszystkim potasu.
Substancje i pierwiastki, których jest najwięcej w produktach pozyskiwanych z kokosa to przede wszystkim kwas glutaminowy i asparaginowy, a także potas, wapń i magnez.
Kwasy glutaminowy i asparaginowy stanowią źródło neuroprzekaźników w przewodnictwie nerwowym7. Można je stosować do wspomagania pracy układu nerwowego, chorobach o podłożu neurodegeneracyjnym itp.
Potas występuje w organizmie człowieka w formie zjonizowanej. Spożywanie potasu wpływa na ciśnienie tętnicze krwi i występowanie chorób sercowo-naczyniowych. Wyższe spożycie tego pierwiastka jest skorelowane z niższym ryzykiem występowania nadciśnienia8.
Wapń i magnez wpływają na neuroprzekaźnictwo, regulują skurcz mięśni, wpływają na budowę kości i są potrzebne do przemian enzymatycznych. Poza tym wapń bierze udział w regulacji krzepliwości krwi, a magnez zapobiega miażdzycy, dyslipidemii i usprawnia pracę mózgu.
Buraki są warzywami, bez których część osób nie wyobraża sobie życia. Zdarzają się również osoby, które oceniają je jako po prostu niesmaczne. Bez względu na walory organoleptyczne nie można jednak burakom odmówić wysokiej wartości zdrowotnej.
Jedna z najczęściej opisywanych właściwości buraka wiąże się z obecnym w nim tlenkiem azotu, który rozszerza naczynia krwionośne, dzięki czemu umożliwia dostęp krwi z tlenem do tkanek. W ten sposób azotany zwiększają ukrwienie, natlenowanie, a także dostępność składników odżywczych dla potrzeb całego organizmu.
Chociaż w przeliczeniu na masę całkowitą buraki nie są najbogatszym źródłem azotanów, to sok z nich pozyskiwany jest prawdziwym bogactwem owych związków. W całkowitej masie buraka można znaleźć średnio 1,5 mg NO3– w przeliczeniu na kilogram1. Innym, dobrym źródłem azotanów są zielone warzywa liściaste, takie jak rukola lub szpinak.
Badania dowodzą, że burgundowy sok buraka może być korzystny dla sportowców chcących zwiększyć swoje możliwości treningowe.
W jednym z randomizowanych badań z udziałem 32 wytrenowanych piłkarzy wykazano, że spożywanie ok. 800 mg azotanów dziennie przez sześć dni znacznie poprawiło wydolność treningową podczas intensywnego wysiłku2.
W 2012 roku przeprowadzono badanie, w którym wzięli udział młodzi wioślarze. Przez sześć dni podawano im 500 ml soku z buraka, który zawierał około 340 mg NO3– . Wioślarze mieli wykonać sześciokrotnie dystans 500 metrów. Picie soku z buraka zaowocowało zwiększeniem wytrzymałości i siły, a także skróceniem czasu wykonania zadania3. Podobne dane uzyskano w nowszych badaniach z udziałem kajakarzy 4.
Okazuje się, że nie trzeba czekać aż tygodnia, aby zaobserwować pierwsze korzyści z picia soku. Dostarczanie azotanów nawet przed treningiem spełnia swoje funkcje. Badacze sugerują, że wysoka dawka (8,4 mmol azotanów) spożyta 2 godziny przed treningiem poprawia wydajność treningu nawet u wyszkolonych sportowców5.
Korzyści płynące ze spożywania buraków lub picia buraczanego soku nie są zarezerwowane wyłącznie dla osób intensywnie trenujących. Oprócz tlenków azotu w bulwach są obecne flawonoidy, kwas askorbinowy i fenolowy, a także betalaina. Wszystkie te związki zostały zakwalifikowane jako czynniki odpowiedzialne za antyoksydacyjne i przeciwzapalne działanie buraków7.
Dzięki obecności wspomnianych substancji spożywanie buraków może wspomagać leczenie nadciśnienia, redukcję stanów zapalnych i neutralizację wolnych rodników6. Ponadto dowiedziono, że ich spożywanie zapewnia prawidłowe ukrwienie struktur mózgu6, chroni wątrobę8 a nawet wspiera terapię antynowotworową9,10.
Już w 2003 roku przeprowadzono badanie mające określić antyrakowy potencjał barwników buraka. W tym celu zebrano grupę myszy, którym wstrzyknięto substancję indukującą karcinogenezę (powstawanie nowotworu). Dodatkowo części z nich podawano barwną substancję ekstrahowaną z buraka – betaninę. Doustne podawanie niskiego stężenia betaniny (2.5 mg/100 ml wody) znacznie ograniczyło rozwój nowotworu11.
Jeśli więc nie wiesz jak podkręcić tempo treningowe, często chorujesz, miewasz problemy z koncentracją lub jesteś w grupie ryzyka nowotworu… postaw na buraka.
Właściwa dieta to podstawa jeśli chcemy aby nasz organizm prawidłowo funkcjonował. W przypadku sportowców lub osób trenujących tylko rekreacyjnie właściwa dieta jest szczególnie ważna. Wiadomo przecież, że aktywność fizyczna powoduje wzmożone zapotrzebowanie naszego organizmu na kalorie i niektóre substancje odżywcze. Zapotrzebowanie na poszczególne substancje i składniki zależy przede wszystkim od rodzaju aktywności jaką prowadzimy. Wpływ ma przede wszystkim intensywność i czas trwania wysiłku fizycznego.
Komponując dietę dla sportowców warto wziąć pod uwagę rodzaj aktywności fizycznej, nasze zapotrzebowanie energetyczne, ale także nasze cele. Każdy sport to przecież inny rodzaj aktywności, który ma także inne cele. Przykładowe cele, które stoją za daną aktywnością fizyczną to schudnięcie, wymodelowanie sylwetki, zbudowanie masy mięśniowej czy ogólna poprawa naszej kondycji fizycznej. Każdy z tych celów to inny rodzaj wysiłku, a zatem inna intensywność i regularność ćwiczeń. Komponując dietę dla sportowców powinniśmy zawsze pamiętać o celach.
Podstawowe założenia dotyczące komponowania diety dla sportowców opierają się przede wszystkim na dostarczeniu naszemu organizmowi takiej liczby kalorii, która równa się wartości energii potrzebnej do wykonywania danej aktywności fizycznej. Oczywiście jeśli naszym celem jest zbudowanie masy mięśniowej tych kalorii powinno być odpowiednio więcej w stosunku do naszych potrzeb energetycznych. Dokładne dane w tej kwestii powinny być oparte o szczegółową wiedzę ile kalorii spalamy, jakie jest nasze indywidualne zapotrzebowanie energetyczne i wiele innych.
Bez względu na intensywność uprawianego przez nas sportu dieta dla sportowców zazwyczaj opiera się na produktach węglowodanowych. To właśnie węglowodany są najlepszym paliwem energetycznym, które zapewnia potrzebną energię. Produkty węglowodanowe są także źródłem glukozy, która jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania tkanek i mięśni. Dieta dla sportowców powinna się zatem opierać przede wszystkim na węglowodanach. Powinny to być węglowodany złożone o niskim indeksie glikemicznym. Produkty bogate w tego rodzaju węglowodany to przede wszystkim produkty pełnoziarniste, gotowane makarony, warzywa, niektóre owoce.
Dieta dla sportowców, których celem jest budowanie masy mięśniowej powinna być także bogata w chude mięso, które zoptymalizuje wzrost masy. Tego typu produkty białkowe to doskonały materiał budulcowy, który zapewnia prawidłowy wzrost i rozwój mięśni. Przykładowe produkty to chude mięso, drób, wędliny, ale także mleko, sery i jajka. Nie należy także zapominać o tak zwanych dobrych tłuszczach, które mają także wartość energetyczną.
Komponując dietę dla sportowców należy także pamiętać o regularności posiłków, a także o dostarczeniu odpowiednich substancji w posiłkach zarówno przed jak i po treningu. Dobrze skomponowana dieta nie zda się na nic jeśli nie będziemy spożywali posiłków regularnie i odpowiednich porach. Warto o tym pamiętać.